Varlığının Sebebini Arar İnsan

Benden ne olur? Yıllarca varlığının sebebini arar insan… Ararken en çok kendine sorduğu soru da "Bu hayat nasıl gider?" "Acaba benden ne olur?"

Koca bir ömür var zannettiği fani ömründe, kendini bulmaya çalıştığı yerlerde bazen kendini kaybeder insan.

Hayatın peşinde, bir amaca ulaşmak isterken, art arda sorular gelir. 

Ve her gelen soru aslında bizi güçlendirmek için gelir. Çünkü hayat insanın mutlu ve güçlü olmasından yanadır.

Ve insan kendine gelen soruyu anlamadığında ve nasıl çözeceğini bilemediğinde; ya o sorudan kaçar ya da başkalarının çözmesini ister.

Oysa Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki; "Problem neredeyse çözüm oradadır." Hemen yanı başında...

Ama insan göremez…

"Ben yapamadım sen yap."

"Ben çözemedim çünkü çok zor."

"Ben çözemiyorum sen çöz."

Cümleleriyle geçen fani bir ömür tekerleği yuvarlanır gider. 

Gider de nasıl gider? 

Ne yaptığını, neden yaptığını bilerek gitmek mi insana iyi gelir?

Yoksa rastgele sisli bir havada, araba kullanır gibi gitmek mi iyi gelir?

Hayatta bize sorulan sorulara doğru cevap veremediğimiz ya da cevaplamaktan kaçtığımız şeylerin sonucu olumsuz olunca, sorumlusunu hep başka yerlerde ararız. 

Yani "Bir sorumlu olsun ama ben olmayayım."

Sahnedeki başrol kendimken niye sorumlu başkası olsun? Olumlu sonuçlar benim, olumsuzlar başkasının mı? 

Her kilidin kendine has anahtarı olduğu gibi, her insanın ömrü de sorusu da kendine hastır… 

İnsan 70-80 yıllık bir ömürde aynı anda kaç kişi olabilir ki?

Sorulan sorulara hep aynı cevapları verip farklı sonuçlar bekleyemez insan.

Karşımıza çıkan olaylar bir sorudur: "Şimdi ne yapacaksın?’" 

• Evde kahvenin bitmesi bir sorudur. 
• Kapının çalması bir sorudur.
• Birinin kızması bir sorudur.
• Telefona mesaj gelmesi bir sorudur.

Şimdi ne yapacaksın? Nasıl bir cevap vereceksin? 

Yorulmuşsun, kahveyi söylenerek mi almaya gideceksin, yoksa alır gelirim ne olacak kimseye yük olmayım mı diyeceksin?

Moralin bozuk olmasına rağmen gülümseyerek mi açacaksın kapıyı, yoksa "gelenin ne suçu var ki bu suratı hak etsin" demeden suratsız mı açacaksın?

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki: Hayat neye rağmen ne yaptığına bakar. 

Hangi olaylara, hangi kişilere rağmen, hangi kıtlıklara, hangi bolluklara rağmen ne yaptın?

Hayatta birinin eksikliği,

Bir babanın yokluğu ya da varken olmayışı,

Bir eşin oluşu ya da varken olamayışı,

Bir abinin ya da ablanın hayatında var oluşu ama bir o kadar da olamayışı…

Bunları hepsi birer soru aslında… 

Varlığı da…

Yokluğu da…

Şimdi buna rağmen doğru tepkiyi verebilecek misin?

Bir insanın yokluğu beni kötü bir insan yapar mı?

Ya da iyi bir insan…

İnsan nasıl iyi olur?

Çok fazla deneme, milyonlarca yanılmayla mı?

İnsan nasıl güçlenir? Nasıl olgunlaşır? 

Problemleri çözmeden, problem çözmede marifetlenemez insan.

Soruya verdiği doğru cevaplar kadar marifetlenir, olgunlaşır insan...

Yok olanların acısı mı insanı olgunlaştırır? 

Bir şeyin eksikliği insanı iyice mi bozar yoksa toparlar mı? 

Ömür nasıl yaşanır?

Bize verilmeyenlere takılarak mı yoksa başıma gelen olayları kendim dışındakilere bağlayarak mı?

Nasıl çözeceğiz?

Daha fazlasını istesek, bir de acele etsek. 

Verilmediğinde tartışsak, zalimleşsek belki istediğimiz olur. 

Böyle denedik olmadı, bir de nankörleşsek... 

Her yolu denesek istediğimiz hemen olur mu? 

Hayatın bir işleyişi var halbuki…

Hangi ağaç meyve vermek için acele etmiş?

Hangi tartışmadan sonuç çıkmış?

Hangi hak, sahibine teslim edilmediğinde her şey düzelmiş?

Hangi körlük gerçeğin gerçekleşmesini engellemiş?

Önünü göremediğin bir yolculuğa çıkmak mıdır ömür?

Ne yapıyorsun? Hayattan ne istiyorsun? Güçlenmek istiyor musun? 

Acele etmeden, tartışmadan, körleşmeden, elindekileri görerek daha fazlasını istemeden, zalimleşmeden…

Eksikliklerine rağmen, var olmayanlara rağmen insanın ömrünü kaliteli yaşaması mümkün müdür? 

Hayatın sorduğu sorulara, bir şeylere rağmen doğru cevap vermek mümkün müdür?

Daha okul sıralarındayken, kendindeki potansiyeli anlamak ister insan: "Acaba benden ne olur?" 

Cevabı bulmak mümkün müdür?

Sorduğumuz sorular önemli. Sorduğumuz sorular kadar, bulduğumuz cevaplar önemli....

İşte Deneyimsel Tasarım Öğretisinin önemi de burada gizlidir. Çünkü bize hayatın içinde güçleneceğimiz, olgunlaşacağımız sorular sormanın ve cevaplara ulaşmanın stratejilerini verir.

&

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, gerçeklikle beslenen bir strateji ilmidir.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi; insanın gerçek amacını amaç edinmiştir…

Kim Kimdir ile başlayan, İlişkilerde Ustalık ve Başarı Psikolojisi ile devam eden programları; insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.

"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, 

En büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi. 

Aynadaki kişi...

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!" 

Yahya Hamurcu