Ya da şaşırırız her defasında bir aslanın, yavrusunun artık hayatla mücadele vakti geldiğinde, istemsizce arkasını dönüp gitmesine...
Bazı acılara şahit oluruz; bir ömrü birlikte geçirdiği hayat arkadaşına veda eden bir eş… Ve sevdiğini tebessümle anışı...
Rahatlarız mesela; uzun bir direnişin ardından uykusu olan çocuğun gözlerini kapatıp uykuya dalmasıyla...
Utanırız mesela; bulunduğu zor şartlara rağmen yüzündeki gülümsemenin, kalbindeki teslimiyetin uzantısı olduğunu görünce...
Düşün; bir avcının kendinden güçsüz olan avını yakalamayacağının kabulünü… Sakinleşip değiştirir kolayca yönünü, mücadeleye bir yenisiyle devam edebilmek için...
Halbuki ısrar etse ne olur? Kalsa orada... takılsa, adım atamasa...
Kabullenmese ne olur? Kaybetmez mi gücünü? Kazanabilecekken bir yenisiyle...
Ne zaman kabul var; o zaman yeni hedefe doğru hareket var, mücadeleye devam etmek var.
Ne zaman insan ikna olur gerçeğe; o zaman yüreğinde huzur, yüzünde tebessüm var.
Ne zaman teslim olur olanlara ve olması gerekenlere; o zaman yumuşama, sakinleşme ve yeniden hareketlenme var.
Fakat insanoğlu ona verilene adapte olurken, ondan alınanı kabul etmediği için tekrar kazanamaz.
Peki neden kabul etmeyesin gerçekleri?
Neden devam etmeyesin? Neden tekrar yükselmenin bedelini ödemeyesin ki, kazanacak çok şey varken?
Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki; Gerçeği kabul etmek anlık acı verir ama toplamda kazandırır.
İş hayatına adımlarını yeni atan ve kurduğu hayalin çok altında şartlarla karşılaşan bir genç...
Kabullendiğinde;
- Maaşının az olacağını,
- Şirkette isminin unutulacağını,
- Yazdığı raporun geri gönderileceğini,
- İstediği arabayı hemen alamayacağını,
- Sevdiği kıza en lüksünü vaat edemeyeceğini,
- Sabahları erken kalkıp, akşamları eve yorgun gireceğini,
- Kabullendiğinde o işin gerçeğini,
devam edip tırmanabilir o yokuşu, aşabilir tüm zorlukları.
Her şey kabulle başlar.
Zor gelse de insana gerçekleri kabul etmek... Olaylarla, durumlarla uyumlanmak insana yeni kapılar açar.
Kazanmak için önce kaybetmek, kaybedeceklerini kabul etmek gerek.
&
Kabullenmek neden bu kadar zor oluyor? Oysa ki kabullendiğimizde ileriye doğru hareket edebileceğiz.Kabullenmek hareket etmenin sırlarından biri. İnsanın kaybedeceklerini kaybettiklerini kabul ettiğinde tıkanmayacak, takılmayacak, hareketi ileriye doğru olacak.
YanıtlaSilEmeğinize sağlık çok güzel bir yazı...
Düşün.. Bir avcının kendinden güçsüz olan avını yakalamayacağının kabulünü… Sakinleşip değiştirir kolayca yönünü... Mücadeleye bir yenisiyle devam edebilmek için...
YanıtlaSilAllah razı olsun eğitimleri motive edeceği makaleler motive edici hem maddi hem manevi motive edeceğim sizinle tanıştıran Rabbime sonsuz şükürler olsun
Halbuki ısrar etse ne olur? Kalsa orada... Takılsa, adım atamasa... Kabullenmese ne olur? Kaybetmez mi gücünü? Kazanabilecekken bir yenisiyle...
Kabullendigimiz vakit kolaylaşacak çok şey. İşte mesele nasıl kabul edeceğimizde. Çok güzel bir yazı kaleminize sağlık
YanıtlaSilİnsan ancak yaşınışanları, şartları kabullendiğinde üstesinden gelebiliyor.
YanıtlaSilKaleminize sağlık…
Çok zorlandığım bir konu... Kabul etmeyince olayların değişebildiğini düşünür insan... Kontrolün kendisinde olduğunu düşünür... Şeytan hep güzel gösterir 'sen hak etmedin, bunu sana yapamazlardı...' insan yanılır....
YanıtlaSilAslında kabul ederek kalp huzur bulur...
Elinize sağlık okurken kabulun ne büyük bir nimet olduğunu anladım... Buna hak ediş oluşturma niyetiyle....
Bize verilene razı olunca kabullenişimiz artıyor. Kaleminize sağlık 🌿
YanıtlaSilGerçekten bana temas eden bir yazı emeklerinize sağlık.. Kabul etsek aslında belki de bir üst seviyeye çıkabilecekken etmediğimizde dünümüzden bile daha kötü hale gelebiliyoruz. O bataklığın içinde daha da boğuluyoruz.. Verenin de alanın da bir olduğunu bildiğimizde kabul daha kolaylaşıyor..
YanıtlaSilİnsan baştan kaybetmeyi kabul edince kazanmak için değil de mücadele için mücadele ediyor. Çünkü insanın ihtiyacı kazanma becerisi değil mücadele becerisi...
YanıtlaSilAkıntının tersine yüzmek kimi başarıya ulaştırmış ki? Kabulleniş, dalgaların gücünü arkana almak ve hızlanmaktır...
YanıtlaSilDeneyimsel tasarım öğretisi ile tanışmama vesile olan her kim varsa Rabbim onlar da razı olsun Allah onlara dünya ahiret Saadeti versin inşAllah kabullenmeyi ve birçok konuyu onların vasıtasıyla öğrendim Rabbim onların ilmini bereketlendirsin onları insanlığa ilaç olacak bu bilgileri birçok yere nasip etsin inşAllah
YanıtlaSilİnşALLAH 🤲
YanıtlaSilTebrikler 🌸
Emeğinize sağlık🌸👍
YanıtlaSilKaleminize sağlık.
YanıtlaSilKabul ettiğimizde olayların nasıl çözüldüğünü, başka kapıların nasıl açıldığını, bizi nasıl ileri taşıdığını görebilirsek kabul etmekte geç kalmayız, ihtiyacımız olduğunu anlarız belki . Yeter ki neyi neden yaptığımızı bilelim.
Bir terziye gittiğimizde, terzi kolunu kaldır der yaparız. Ya da kımıldama der öylece dururuz. O işin ehli odur kabulleniriz. Hayatı bize sunan, yaşananları bize ihsan eden kim? Sanırım bunu düşünüp işin ehline teslim olsak kolayca kabulleniriz.
YanıtlaSilKabullenmeyince insan hareket edemiyor, takılıp kalıyor. Geçmişe takılıp kalmamanın tek yolu olanları kabul edip yola devam etmek… hayat bizden çaba ve mücadele göstermemizi bekliyor… bunun için de kabul etmek gerek. Kaleminize sağlık🍀
YanıtlaSil“Kazanmak için önce kaybetmek, Kaybedeceklerini kabul etmen gerek..” Maalesef insan kabullenemediği gibi, kazanmayla ilgili hep bir yarış içersinde..
YanıtlaSilHangimiz işyerine girdiğimiz ilk gün zamanımızı ve emeğimizi vermeden kazanabiliyoruz ki?
YanıtlaSilHangimiz gecelerce uykusuz kalmadan, emek vermeden evlatlarımızı yetiştirebiliyoruz ki?
Bedelsiz tarladan ürün çıkmadığı gibi önce vermek gerekmez mi?
Ve kaybetmeden kazanmanın olamayacağını kabullenmemiz gerekmez mi?
En başta da şunu kabul etmek dimi...
YanıtlaSilHayattaki süreçler; düşüşler, imkansızlıklar, "hayır"lar... Veya imkanın, kalkışın, onayın doğru zamanı...
Hepsi benim lehime...
Hepsi ben iyi olayım diye...
Tam da bunu görebilmek ve kabul edebilmek...
Sonrası zaten ferahlık :)
İnsan kabullendim sanıyor sonradan dönüp bakıyor ki kabullenmemiş hem de öyle bir kabullenmemiş ki…
YanıtlaSilAcı ama gerçek değil mi? Insanın canı öyle yanıyor ki...
YanıtlaSil"Ben mi yapamıyorum.
Ben mi beceremiyorum.
Salak mıyım ben.
Ne var bunda?"
Salak değiliz tabi ki...
Sadece şu an şartlar, biz onu yapmaya uygun değiliz..
Burnunun direğini sızlayacak. Kendini mal gibi hissedeksin. Ama bu çok kısa sürecek. Eger kabullenirsen...
Yeter ki umudunu kaybetme..
Amacını, hedefini ve niyetini gözden geçir... Gerekirse değiştir.
Yeni stratejilerle yoluna devam et.
Bu kadar şey nasıl mı olacak?
Bir bilene danışabilirsin?
Yolun açık olsun😊
Kazanmak için önce kaybetmek...
YanıtlaSilİnsan önden küçük kaybı göze alamıyor ancak daha büyük kaybedişleri oluyor. Oysa hayata bir baksa vererek başladığında süreç nasıl ilerlemiş?
Insan hayatinda kabul edebildiğinde dönüşüm başlıyor yoksa şikayet ederek bir yere varmıyor maalesef
YanıtlaSil