-İnsan tanımak mı? Neden tanıyayım ki insanları? Onlar beni tanısın. Kimse
kıymetimi bilmiyor.
-Zaten hep ben çaba sarf ediyorum. Tek taraflı çaba sarf etmekten yoruldum.
-Ben insan sevmiyorum, hayvanlar daha akıllı daha iyi bence.
-Tanıdıklarım bana yetti, kimseyi tanımak istemiyorum.
-Ben insanları tanıyamıyorum, bir bakmışsın arkadan bıçaklamışlar. O
yüzden kimseye güvenmiyorum artık.
-İnan kimseyi tanımak istemiyorum, çok yoruldum, kendim ve ben birbirimize
yetiyoruz.
-Tanısam n’olucak ki herkes yine kendi bildiğini yapıyor, bir şey
değişmiyor yani.
-Ben insan olmaktan utanıyorum şu yerlerdeki çöpleri gördükçe, haberleri
izledikçe…
-O hooo ondan kolay ne var, paran varsa herkes dostun, paran yoksa kimse
yoktur. İnsan dediğin bu.
Sahi insan dediğin ne? Ne anlıyoruz bu kelimeden? Hiç mi iyi insan yok? Hiç mi mutlu insan yok? Hiç mi gerçekten hem mutlu, hem başarılı insan yok? İmkânsız mı? Daha konforlu bir yolculuk mümkün değilmi hayat çizgimizde? Mutluluk ve başarı, bir dağın zirvesindeyse, o zirveye kimler çıkabiliyor? Oraya nasıl çıkılır tonlarca yara bere almadan, keyifli bir yolculukla?
Hemen hemen benzer kilometrelerde takılıp kalmış insanlar. Kimi çantasından çok az şey kullanmış. Kimi ağırlıklarla çok oyalanmış. Kimi çantasına çok hakim, kimi de çantasındakilerden bi-haber yol almaya çalışıyor. Benzer kilometrelerde takılmış insanlar. Çantası çantasına benzeyenlere yaklaşmış bazıları. Bazıları herkesten uzak durmaya çalışmış. Bazıları kendi çantasını bırakmış, gözü hep başkasınınkinde.
“Ne şanslı” diyor, kendisine acıyor, kaderine kızıyor, etrafını suçluyor ama asla kendi bakış açısında değişiklik yapmayı düşünmüyor.
Peki ne var o çantalarda?
O zaman soru: Çantalarımızda benzer araçlar varsa ve o araçlarla ancak
belli bir yere varılabiliyorsa, yolun da hemen hemen benzer kilometrelerinde
takılmışsak, çantalarımızı birleştirmek işimize yarar mı? Hayır değil mi? Çünkü
o araçtan 100 tane de olsa, o oraya kadar işe yarıyordu.
Oysa çantası çantama hiç benzemeyen, o tuhaf bulduğum, ötemde tutmaya
çalıştığım kişinin çantasında bambaşka şeyler var. O da takılmış. Ama
çantalarımızı birleştirsek tıkanıklık açılacak, yol açılacak, önümüz açılacak,
birçok problem çözülecek… Başta alışmakta zorlanacağız ama tırmanmanın çok
kolaylaştığını gördükçe o zorluğu dert etmeyeceğiz.
O zaman diğer soru: Senin çantanda neler var? Sana yol aldıran, işe
yarayan, seni yukarı taşıyan, sana avantaj sağlayan… Ve neler var; ayağına
dolaşan, seni aşağı çeken, zor durumlara düşmene neden olan…
Gelecek soruyu tahmin et😊 Diğer çantalarda
ne var? Onun çantasındakiler… Yol aldıran, işe yarayan, insanı yukarı taşıyan,
avantaj sağlayan…
Zamanı gelmedi mi?
Çantamda ne var? Farkında olmadığım, farkında olup avantajını kullanamadığım….
O çantada ne var? Kendime katabileceğim, güçlerimizi birleştirebileceğim….
Yüklerimizi atsak, çantalarımızı birleştirsek, birlikte yücelenlerden olsak,
daha konforlu bir yolculuk yapsak, yaşam ve ilişki kalitemizi arttırsak…
Mümkün mü?
Kim Kimdir Semineri, tam da bunlara cevap veren bir program: Sende ne var?
Onda ne var? Bu farklılıklar neler ve bir araya gelirse nasıl bir güç doğar?
Hayatta çantasını oradan oraya sürükleyip duranlardan mı yoksa canlı,
neşeli, mutlu, başarıya yol alanlardan mı olmak ister insan?
&
Çok güzel açıklamış çantalar hayatın özünü. Teşekkürler bir çok problem gördüğüm kişi ve olaylara gerçekçi bakabilmemi sağladığınız için. Büyük konfor...Doğru alışveriş iyi hissettiyor .
YanıtlaSilKendine Deneyimsel Tasarım Öğretisi ile tanışma fırsatı verdiğin için biz teşekkür ederiz.
SilÇok doğru doğuştan bana verilen çantamın içindekiler ile sadece bir yere kadar tırmanabilip sonra orada kamp atıp tamam burası bana yeter dediğimizde aynı yerde patinaj çekmeye başlıyoruz. İşin kötü yanı bir müddet sonra aynı yerde dönüp durduğumuzu farkedemez oluyoruz. Oysa hayat bize farklı çantalardakilerle zirveye ulaşma fırsatını vermişken kendi elimizle tepiyoruz. Zirveye ulaşmak kimbilir ne kadar güzeldir?
YanıtlaSilVe sizin ihtiyacınız yanındakinin çantasında aslında uzakta da değil ☺️
YanıtlaSilİnsan çoğunlukla karşı tarafın dezavantajlarını görüyor, gıcık oluyor. Aslında avantajlarımızı birleştirebilsek ne güzel olur değil mi?
YanıtlaSilAslında insanın kendini tanıması demek kendisine verilenlerin farkında olması, kendi sınırlarını bilmesi, yapabileceklerini ve yapamayacaklarını fark etmesi oluyor böylece :)
YanıtlaSilBende olmayan sende var, bende olan fazlalık sendeki eksiklik. Sınavda olduğumuza göre bizim eksikliğimizi tamamlayabilmemiz için kurduğumuz ilişkilerimizde verdiğimiz tepkilerle sınanıyor olabilir miyiz? O zaman nasıl doğru tepki verebiliriz?
YanıtlaSilHer bir şey için farklı farklı çantalarımız var. Gece çantamız ayrı, dağ çantamız ayrı, okul çantamız ayrı gibi gibi.... Doğru yerde doğru çanta ile ve çantanın içindekilerle olabilmek mesele... Aynı ilişkilerimizde ki davranışlarımız tepkilerimiz, doğru yerde doğru zamanda doğru tepki.... Çantalarımız gibi.
YanıtlaSilAnlayamadıklarımız, anlatamadıklarımız, anlatılmayanlar, anlatılmamasına rağmen anlaşılanlar.. Mümkün mü? Çantanın içinde ne olduğunu bilenler için evvet :)
YanıtlaSilİnsan hayatı kendine ne kadar zorlaştırıyor. Aslında bizim ihtiyacımız olan herşey bize verilmiş. İnsana sadece bunları seçim yapıp uygulamasında. Yemeği lezzetli yapmak için çaba harcıyoruz ya da daha güzel olmak için... Ama kendimizi daha iyi yapmak için çabamız ne kadar....
YanıtlaSilHerkesin çantası kendine değil, herkesin çantası hepimize :) birbirimizin çantasından beslenerek birlikte yukarı çıkacağız, zirvenin tadı ancak birlikte çıkar
YanıtlaSilİnsan yola çıkarken daha konforlu olacağını düşündüğü için yüklendiklerinin aslında omzuna neler yüklediğinin keşke farkında olabilse…
YanıtlaSilÇanta metaforu, konuya merak ve okumaya teşvik eden bir durum katmış. Çanta hem kendi sürprizlerimizi içinde saklayabildiğimiz hem karşılaşacağımız sürprizleri içine alabileceğimiz kullanışlı hem de süslü olabilecek bir eşya. Kendi çantamı en güzelinden yapmak hem de güzel çantalara yakın olmak istedim hemen:))
YanıtlaSilÇanta metaforuna metafor olmuş bu yorum👏👏👏Şimdi üzerine yeniden düşünmek lazım🧠
SilUzun bir yolculuğa çıkarken yanına hep bir çanta hazırlar insan.. "o da lazım olur..ayy bunu da koy unutma ."
YanıtlaSilHayatta bir yolculuk ve bana da hazır bir çanta verilir bu yolculukta. Kimbilir benim göremediğim ne sürprizler barındırır o çanta.
Sen yol boyunca çantaya bakmadan olmayanlar için ŞİKAYET etmek mi yoksa içine bakıp SÜPRİZLERİ görmek mi istersin 😊
Puzzleın hepsi birbirinden farklı parçaları ama biri olmazsa diğeri tamam olamıyor. Tıpkı insanlar gibi. Peki benim eksik tarafların neler..
YanıtlaSilBen böyleyim beni kabul eden böyle etsin diyerek. Aslında kendimizi bir akvaryum gibi cam fanusun içine kapatıyoruz. Tıpkı tek tip çanta ile yol alamadığımız gibi. O halde akarsu gibi olmak için benim hangi farklılıklara ihtiyacım var.
YanıtlaSilKaleminize sağlık, farklıklarımızı ne güzel anlatmışsınız...
YanıtlaSilHerbirimiz farklı avantaj ve dezavantajlarla bu dünyaya geldik. Bizim ihtiyacımız olan bir başkasına verilmiş, bir başkasının ihtiyacı ve imkanı da bize. Bu bilince sahip insanlar almayı ve vermeyi bilir. Böylelikle yükselirken yükseltir. :) insanoğlu çok yüce bir varlık. Yeter ki verilenlerin ve imkanlarının şükrünü bilsin ve doğru ilişkiler kurabilsin
SilÇok güzel bir yazı olmuş.. insanı düşündürüyor farklılıklarımız için…
YanıtlaSilBelki de benim yokuşumu kolaylaştıracak alet senin çantanda, senin inişini frenleyecek alet benim çantamda...
YanıtlaSilBenim çantamda benim.ihtiyacimdan fazlası var ama başka, başka ihtiyaclarim var. Bâska ihtiyaçlarım.da aslında başka çantalarda. Herkes birbirinine ihtiyaçlı yaratilmiş, Çantamda herkese yetecek imkan var aslında ama ben onları vermeye başladığımda benim de ihtiyaćlarimmi almaya başlayacağım. ve o zaman birleşince güçlü olacağız Konforlu hayat..Acaba en sevdiklerin ya da uzak duyduklarının çantasında neler var?
YanıtlaSilYolun başında çantamız çok taşınabilir yükümüz çok ağır değil, fakat çantamızda olan güzellikleri paylaşmadığımızda veya gereksiz paylaştığımızda yükümüz ağırlaşıyor. Ne zaman, nerede, ne kadar durmalı, yolda ne kadar mola vermeli, çantamızda ne vardı, ne kadarı kaldı, ne eklemeli ? Yolda ilerlerken çantamızdan hem bir şeyler çıkarmalıyız hem de bir şeyler koymalıyız.. İşte bunları öyle güzel anlatır ki kim kimdir eğitimi..
YanıtlaSilHayata baktığımızda hep bi topluluk içinde buluyoruz kendimizi. Aile, okul, iş... Başka insanlarla bir aradayız. Bu insanı şüphelendirmeli! Çantaların içindekileri ortaya döküp takas etme vakti🙆♀️
YanıtlaSilÇok güzel bir şekilde insanların arasındaki davranış alışverişinin, insana hayatta nasıl da ilerlemeye sağlayacağı somutlaştırılmış 👍☺️ Çanta metaforu 💯
YanıtlaSil
YanıtlaSilİnsan hep başkasının çantasına göz dikince çantasındakilerin kıymetini de anlayamıyor.
Kendi çantasıyla ilgilenmediginde avantajlarini da kullanamiyor. Ama o çantadakiler de bir yere kadar işe yarıyor. Çok anlamlı bir yazı, teşekkürler
Ne kadar guzel bir metafor. Cantamizdakileri taniyip guzelce birlestirmek isteyen herkes gelmeli.
YanıtlaSilHayatımıza dilersek tek bir çantaylada devam edebiliriz aslında. Bu bir tercihtir.Ama o çanta her gittiğimiz yere uymayabilir, içine istediklerimiz sığmayabilir, fazla büyükte gelebilir. Her yere kullandığımız için deforme olup eskimişte olabilir. Marifet uygun yere uygun çantayı götürmek, ihtiyacın olabilecek şeyleri de o çantaya koyabilmek. Her kesle aynı şekilde iletişim kuramayacağımız gibi. Kendimize haddinden fazla yük etmemeliyiz taşıdıklarımızıda.
YanıtlaSilİlkokulda başlamıştık “Kalemtraşı olan vaaar mıı?” diye bizde olmayanı hemen istemeye, almaya. Veya başkasında olmayanı paylaşmaya. Peki ne oldu da büyüdükçe bendeki bana ondaki ona yeter oldu? Ya da öyle zannettik? Halbuki bendeki ona ondaki bana lazımmış…. Silgisi olan?
YanıtlaSilDeğil mi? Çocukken bilip sonra unuttuğumuz gerçeklikler...
SilSende ne var. Benim eksik parçam senin çantanda olabilir mi?
YanıtlaSilMeğer benim şifam başkasının çantasındaymış ☺️
YanıtlaSilÇok güzel bir yazı olmuş🌸
YanıtlaSilBir sofrada çeşitlilik varsa o sofra zengindir.. benim zenginliğimde çeşitli insanların hayatımda olması aslında :)
YanıtlaSilİnsan hep kendisine daha çok benzeyen insanlarla arkadaşlık kurmak isterken hep kendisinden daha farklı insanlar olduğunu görür çevresinde... Hayat orada bize der ki: “Aslında senin şifa o farklı olan çantalarda...” Bizler benzer çantalar istesek de etrafımızda aslında kendimize +1 ler katacağımız yerler tam olarak bizden farklı olan insanlarla kuracağımız ilişkilerde.
YanıtlaSilÇok güzel olmus yüreğinize saglik 😊
YanıtlaSilİnsanız biz. Kendimizden farklı olanı düşman görmeye meyilliyiz. Ancak hepimizin insan olması aynı şekilde düşünüp, davranacağımız anlamına gelmez. Tıpkı ağaçlar gibi. Mesela bir elma ağacı, bir kaktüsten çok farklı. Ama dışardan bakınca ikisi de ağaç. Elma ağacının faydaları saymakla bitmez. Ama ihtiyaçları da... Çapala, sula, 4-5 yıl bekle ki meyve versin. Ama meyvesini kullanmadığımız alan yok neredeyse. Kaktüsse tek başına. Yalnız kamla istercesine, yaklaştıkça dikenleri batar. Ama dilini bildiğinde, çölde kaybolduğunda stokladığı suyunu da paylaşır, yaprağındaki meyvesini de... Hangisi kötü? Elma mı, kaktüs mü? Dilini bildiğin herşey dosta dönüşür, bilmediğin herşey düşmana... Tıpkı insanlar gibi... Kendini ve çevrendekileri tanıyıp, ilişkilerini avantaja çevirmek istiyorsan Kim Kimdir eğitimine mutlaka katılmalısın...
YanıtlaSilNe kadar güzel bir metafor olmuş. İnsan benim kimseye ihtiyacım yok diyemiyor. Kendi çantası bir noktaya kadar getiriyor..
YanıtlaSilKendi çantamızda ne olduğunu bilmeden neden hep başkasının çantalarıyla uğraşırız ki?
YanıtlaSilİşin garip tarafı bir de kadına özgü, erkeğe özgü, çocuğa özgü ayrı ayrı çantalar var. Yolculuk çantası, uzun süreli olan ya da kısa süreli kalınacak yerlere göre tasarlanmış çantalar da var. Süs için takılmış olan ve aslında faydası minimum olan, görüntüde çirkin ama daha büyük faydası olacak başka çanta da yok dedirtecek olan da var. O yüzden gerçekten de bir yola çıkarken çantaları çok iyi seçmek gerek, iyi kalibre etmek gerek. Yol arkadaşlarımızı seçerken de böyle... O yüzden gerçekten de "tanışmak" gerek...
YanıtlaSilİnsanı tanıma yolculuğunda bu zamana kadar fark etmediğimiz ne kadar da çok detay varmış . Kim kimdir eğitim programı ile farkındalığımız artamaya devam ediyor.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilHaklısın, ancak farklı olanı yönetebilen, oradaki zorluğun üstesinden gelebilen insan dağın zirvesine çıkabiliyor... Güzel yorumun için teşekkürler :)
Silİnsan en çok ihtiyacı olan şeyden nasıl da kaçabiliyor bile isteye. Nasıl da dağın zirvesine çıkarken kendi önüne set koyuyor farkında olmadan. Hem de bu kadar mutlu olmak için her yolu denerken.. Olamayınca ilk neye yöneliyor? Şikayet ve bahaneler.. Halbuki çözüm ne kadar da aşikar değil mi? Kendine yük olanı bırakıp işine yarayacak olanı sahiplenmek.
YanıtlaSilİşte tam da burası zor. Çünkü insan hep kendine benzeyene yakınlaşmak istiyor, kendinden farklı olandan uzaklaşmak istiyor. Oysaki bizden farklı olan ancak bizi yükseltebiliyor.
Ne kadar güzel bir örnek olmuş. Ellerinize sağlık. Hayatımızın özeti.
YanıtlaSilİnsanin yük almaktan kaçarken kendine dahada yük etme öyküsü. Nasıl bir ilüzyon. Çözümse yanı başımızda.
YanıtlaSilBende neler var, karşı tarafta ne var. bu bir alışveriş ve herkesin ortaya koydukları farklı. Terazi de ben ne koydum karşı taraf ne koydu çok çok önemli
YanıtlaSilÇantamda neleri yük ettim, ediyorum? Hiç düşünmemiştim bu zamana kadar. Yıllardır hep bir şeyler taşırım yanımda. Tedbir insanıyımdır kendimce. Ama çoğu zaman ağır gelir taşıdıklarım keşke hafifletebilsem derim. Bu yazıyı okuduğumda yıllardır somutta ve soyutta neleri yük edindim diye düşündüm... İnsanın yükü ağırlaşınca hareketi kısıtlanıyor, çok yoruluyor, hatta olduğu yere çöküyor, bazen de hiç kalkası gelmiyor. Alışkanlıklarımız bizim bakış açımızı daraltabiliyor maalesef.Taşıdıklarımızı gerekli/gereksiz diye ayıklamak, yükü hafifletmek, bazen yükü taşımak için bazen de danışmak için birinden yardım istemek, yükümüzü taşımak için gereken fiziksel güç, moral ve motivasyonu artırmak, hatta en elverişli yolu seçmek gibi onlarca seçenek olmalı... Kim Kimdir semineri, benim gibi neyi neden yaptığını bilmeyi merak edenler için çok güzel bir fırsat. Tavsiye ederim.
YanıtlaSilDönüşmek için açlık uyandıran bir metafor, madem öyleyse yapabilirim veyahutta yapmalıyım diyor insan bu makaleyi okuyunca .....:)))
YanıtlaSilHem mutlu hem başarılı olmak için bana aslında itici veya tuhaf gelen ve tam da yakınlaşma gerekirken uzaklaştırdığım çantaya ihtiyacım varmış... En yakınımda ama en uzaklaşmak istediğim şeymiş ihtiyacım
YanıtlaSilMümkün mü? Evet mümkün. Nasıl mı? Elbette bu işi bilen eğitimcilerle ve gerçek bilgiler ışığında hem kendini hem de etrafındakileri tanıman mümkün. Unutma yalnız değilsin. Çantanı kap gel bakalım içinde neler varmış bi görelim 🙂
YanıtlaSilBaskasinin çantasini merak ettiğim kadar kendiminkini merak ettim mi? Düzenlerken ihtiyacim olmayan seyleri cikarip ihtiyacımı ekledim mi? Bir metaforla bir konu ne kadarr acik ve güzel anlatılabilinirse oyle bir yazi olmuş 👏
YanıtlaSilFarklılıklarımızin güzelliği çeşitligi ne kadar güzel anlatılmış 💐
YanıtlaSilFarklılıklarımız ayrışma sebebimiz olmuş oysaki bizim kendimizi geliştirmemiz içinmiş. Çok anlamlı bir yazı, teşekkürler
YanıtlaSilBaşkalarının elindekine odaklanınca insan kendi elindeki fırsatları göremiyor, elindekilerin kıymetini, nerede kullanması gerektiğini bilemiyor. Çok güzel anlatılmış hayattaki farklılıkların faydası
YanıtlaSilİnsan hep başkalarının elindekini merak edince kendi elindeki nimetin nankörü oluyor.
YanıtlaSilGerçekten çok güzel ve farkındalık uyandıran bir yazı olmuş.
Ne kadar da doğru, güzel yorumun için teşekkürler :) İnsanın merakını doğru yere yönledirebilmesi iletişiminde, ilişkilerinde düşündüğünden daha önemli olabiliyor...
SilFarklılıklar zenginliktir. Oysa insan bir diğerini kendine benzetmeye çalışıyor. Benim dediğimi o yapsın diyor. Öteki de benim dediğim gibi aslında diyor. Böylece her ikisi de yolda bir yerde, belli kilometrelerde takılıyor. Farklılıkları anlayınca ve ihtiyaç gören insana dönüşünce yani diğer çantalardaki malzemeleri, araç gereçleri kullanınca yolu açılıyor. Yaşam içinde birlikte yol aldığı, keyifli bir yolculuk içinde oldukları, birbirlerinden öğrendikleri ve merhamet edebildikleri bir serüvene dönüşebiliyor. Böylece farklılıkları yönetebilmeyi de öğreniyorsun. Bu insan niye böyle yapıyor, ben niye böyleyim? soruları yerine kendin kendine de olduğunda da diğerleriyle birlikte olduğunda da hep neşen artmış oluyor. Cevapsız sorular yerine kendin cevaplarını bulmaya başlıyorsun. Böylece her şey daha anlamlı oluyor. İnsanı anlayan ve anlayış gösteren insana dönüşebiliyorsun. İnsan tiplerini anlayınca karşılaştığın insanlar hakkında çözümlemelerin artıyor. İnsanların ihtiyaçlarını anlayabilen ve ihtiyaç görmeye de istekli biri başkaları üzerinde olumlu izlenim bırakan, sevilen insan olduğu gibi insanı da insan olduğu için seven biri oluyor. Kendini de daha iyi anlayınca başkalarının eleştirisi veya düşüncelerini doğru yere koyabiliyor ya da fazlaca önemsemiyor ve kendini de eleştirmiyor. Yaratıcının verdiği özelliklerin farkına varıyor. Doğru tepkiler veren insana dönüşebiliyor. Bu farkındalıkları kazanmak, bu farklı çantalar neye göre olmuş anlamak için insan kim kimdir eğitimine katılmalıdır.
YanıtlaSilHaklısın Duygu, insan bu farklılıkları anlayabildiğinde ilişkilerinde kendisini çözümsüz bıraktığı yerlerde nasıl davranması gerektiğinin de farkına varıyor... Güzel yorumun için teşekkürler :)
SilÖnce kendim olmak ve ilerlemek.İhtjyac duyduğum her ne ise doğru tespit edip bulmak.İletisimi sağlamak .Kolayı seçmek rahatlıktir,Ezberi bozmakta bilinç ten gelir.Bilincimiz açık olmalı iradeli düşünmeliyiz.Secimimizi doğru yapmalıyız.Makaleyi beğenerek okudum başarılarınızın devamını dilerim hocam.
YanıtlaSilÇok doğru Zeynep, iletişimimizde ve ilişkilerimizde doğru seçimler için açık bir bilinç olmazsa olmaz :)
SilNe kadar basit ama etkili şekilde açıklanan bir metafor olmus
YanıtlaSilMMakaleyibegenerek okudum ellerinize saglik :)
Yükselmek için başka kanatlara da ihtiyaç var. İlişkilerini iyi yöneten insanlar; başkalarının kanatlarının avantajlarından da faydalanarak hayatta yükselirler...
YanıtlaSilBende olmayanın, ihtiyacım olanın, benimkine benzemeyen çantada olması ve ilk bakışta ona önyargılı olmam…
YanıtlaSilNe güzel metafor ☺️
Kaleminize sağlık
Önyargı insana ne çok şey kaybettiriyor... Güzel yorumun için teşekkürler Bahadır :)
SilÇok güzel anlatilmis farklılıklarımız. Teşekkürler. Çok güzel bir yazı.
YanıtlaSilYüklerini boşaltmanın, hafiflemenin ve bizden farklı insanlarla birleşerek Yükselmenin zamanı geldi belki de geçiyor, kolları sıvayıp yola koyulma vakti…
YanıtlaSilHaklısın, insan ne kadar çok biliyor olsa da ilişkilerinde yaşadığı problemleri çözebilmek için harekete geçmiyorsa bildiklerinin faydasını göremiyor... Güzel yorumun için teşekkürler :)
SilÇanta!:) insanın potansiyelini değerlendirememesi de bir büyük dert aslında..O yüzden çantamda ne var ve bu kimin ihtiyacını giderir? Hatta bana yaramıyor olsa neden benim çantamda?..çantama koyduysam mutlaka varacağı bir hedef var ama ben onu hedefine uygun kullanmıyorum.. Çantamda unutup çürütüyorum. Çantamı iyi anlamam çok kıymetliymiş meğer:)
Sil"Biz" olabilmek, farklılıklarımızı öğrenip kabul edebilmekten geçiyorsa eğer...
YanıtlaSilO zaman hakikaten kim kimdiri bilmek büyük bir konfor...
Kaleminize sağlık😊
İnsan cantasindakilerle bir yere kadar gidiyor . sonra ben buyum diyor benden bu kadar .
YanıtlaSilKendini geliştirme kendine karakter katmak zor geliyor .
Ne kadar güzel bir yazı olmus
Bir olmanın
Farkliliklarimizin bize neler kazandiracaginin
Hedefe giderken birbirimize ihtiyacımız olduğu bir dünyada birbirimizi anlamak birbirimizin farkliliklarimiza saygı göstermenin
En güzel egitimi Deneyimsel Tasarim Ögretisi
Iyiki tanımışım sizi
İnsanoğlu kendini geliştirmesi için ona verilen şeyleri kendine zul saydığı için, hep o dağın eteğinde bocalayıp duruyor.
YanıtlaSilKişinin çantasını bilmesi ve bu doğrultuda ihtiyaçlarının farkına varması :) emeğinize sağlık :)
YanıtlaSil