Adalet...
Nedir?
Ne zannederiz?
Kim sağlar?
Kimden bekleriz?
İnsan yanılır...
Hayatın gösterdiklerinde arar adaleti, sağlanmadığını görünce de şikayet eder.
Torpille yükselene bakar da kendi çabasına üzülür,
Kolay yoldan zengin olanı görür, emeklerine acıyıp pes edesi gelir.
Yanlışa ödül veren hayatı anlayamaz bir türlü,
“Neden?” der. Neden kötüler daha iyi sonuç alır ki?
Adaletin bu mu dünya?
İnsan yanılır...
“Şu an” a bakar anlamak için,
Dünyadaki sistemi kendince yorumlarken,
Bir kendi hayatına bakar, bir de diğerlerine,
Kıyaslar yapmaya başlar, başkasının tezgahı gündeminde olur artık.
Olana değil de olmayana odaklandırır kendisini.
Tatmini azalır böylece hayattan, şükrünün azalmasıyla beraber.
Oysa şu an yanıltıcıdır, panikletir insanı, yanlış noktayı işaret eder,
Göstermez gerçeği, toz bulutuyla gizler hakikati
Ancak gerçeğe odaklananlar görür kendisini,
Kimin, ne zaman, nasıl verdiğini.
İnsan yanılır...
Hemen bekler sonucunu,
İçinde hissettiği verdiği emeklerin yorgunluğu,
Halbuki sebeplerine bir bakan vardır,
Kendisinin bile bakmadığı ölçüde,
İncelikle, titizlikle, merhametle...
“Her nasip vaktinin esiridir” derler,
Duydunuz mu siz de?
İşte insan vakti anlamakta yanılır,
En doğru en güzelidir de aslında aynı zamanda,
Sonucun vaktinin lehinde olduğunu anladığında...
Sahi, neydi adalet?
Kim sağlardı?
“Hakkımı istiyorum” der ya insan,
Sahi, hak ne demekti?
Hakkın sahibi hak olan değil midir?
Bilemedi insanoğlu,
Bundandır araması bir insanda veya olayda,
Bu da sürüklemez mi onu kaygı ile telaşa?
İnsan...
Oysa çok rahat olmalı değil miydi?
Denizin derinliklerindekine bakmadı mı hiç?
Peki ya kanat çırpan canlılara?
Hangisi diğerinin imkanına bakıp da şikayet etti?
Hangisi “Neden ondaki bende yok?” dedi?
Hangisi kendindeki gediğe baktı da varlığından göz çekti?
Oysa her gedik varlığımızın da sebebiydi.
İnsan şurada yanıldı en çok da,
Merhameti adaletinin yanındadır sandı,
Göremedi mi?
Şahit olmadı mı hiç?
Hissetmedi mi iliklerine kadar?
En kusursuz tartı ile sağlanan adaleti
Oysa çoktan geçmişti merhameti adaletini...
Bilemedi insan,
Bazen çok iyi olduğu için verilmediğini ona,
Onun adına daha güzelleri hazırlanıyordu oysa
Bazen çok çalıştığın için kazanamazsın hedefindeki yeri,
Bazen çok iyi olduğun için yaşlı eşek düşmüştür payına,
Sütannelik için çıktığın yolda...
Bazen bir taht hazırlandığı için kardeşlerin atar seni kuyuya,
Haksızlık görürsün, kelimelerin düğümlenir boğazda...
Adalet...
Tahmin edemeyeceğimiz kadar var olan...
Olduktan sonra “iyi ki” hissiyatı uyandıran...
O zamana kadar emin olabilmektir kazandıran...
Ey insan...
Telaş etme, gerilme bu kadar.
Seni senden daha iyi düşünen var
Sana senden daha yakın olan,
Senin...
Hiç olmadığın kadar lehinde olan...
&
Adaleti sağlayana güvenmeyince insan gerginlikten kurtulamıyor. Yanlış kapıdan girmişsin bir kere...
YanıtlaSilİnsan adaleti kendi sağlamaya çalıştığında kendini hırpalayıp duruyor. Oysa payına düşene razı olup, hak aramak yerine hak etmeye çalışmak ne konforlu…
YanıtlaSilİnsan gerçekten de tanımlarken kendince bakıyor sonuca.. adaleti görmek için.. Oysa her zerresine şahit olan var 🤍
YanıtlaSilBazen bir taht hazırlandığı için kardeşlerin atar seni kuyuya..Bazen çok iyi olduğun için yaşlı eşek düşmüştür payına.. cok anlamlı...
YanıtlaSil“En kusursuz tartı ile sağlanan adaleti“ geniş bir perspektiften baktıran yazınız için çok teşekkürler.
YanıtlaSilÇok doğru.
YanıtlaSilaklıma takılan bir kaç soru ve canımı sıkan bir kaç konu... ben düşünedurayım, can sıkıntısıyla da gelip bir şeyler okuyayım ve bana cevaplar verilsin. "Tatmini azalır böylece hayattan, şükrünün azalmasıyla beraber."
YanıtlaSil“Ey insan...
YanıtlaSilTelaş etme, gerilme bu kadar.
Seni senden daha iyi düşünen var“
Bu satırları okurken burnumun direği sızladı. Gerçekten beni benden daha iyi düşünen var. Çok şükür.
Çoğunluğun sürekli sonuçlardan şikayet ettiği, adaleti yanlış noktalardan beklediği bir dönemde; çok doğru noktalara işaret edilen, problemin içine çözümün de serpiştirildiği bir yazı olmuş.. Kaleminize sağlık :)
YanıtlaSilBu kadar hassas bir tartı ile sağlanan adaletin de anda baktığında hiç yokmuş gibi görünmesi ama sonra bütüne bakınca kendine hayran bıraktırması hiç değişmiyor...
YanıtlaSilAdaleti ne zaman ki doğru yerden bekleriz.. İşte o zaman sekine de gelir huzur da 🤍
YanıtlaSilAdalet sağlayana güvenmek gerekiyor, insan o zaman işlerin nasıl döndüğünü görebilmeye de başlıyor
YanıtlaSil“başkasının tezgahı gündeminde olur artık.” ne güzel bir tarif.
YanıtlaSil"Senin hiç olmadığın kadar lehinde olan." Bu çok rahatlatıcı...
YanıtlaSilKaleminize sağlık, ne güzel yazmışsınız..
YanıtlaSilAdalet bu dünyada da var gerçekten, söylemek yetmiyor şahit olunca insan teslim olabiliyor.
YanıtlaSil🌹❤️
YanıtlaSilBazen çok iyi olduğun için o çok istediğin işe giremezsin... İnsan bu detayları öğrenince öyle rahatlıyor ki, yıllarca süren kazıklandım kafası bitiyor bir kere...
YanıtlaSilZaten var olan kusursuz bir sistem ve içinde yaptıklarımızla adaleti kendimizin sağladığını sanmamız... keşke insan bilebilse hakkın kimsede kalmadığını ve hakedişin arttığını...
YanıtlaSilDünyanın bize bizim sandığımız şekilde adalet borcu yok. Artık sürekli bize borçluymuş gibi hissedip öyle bir beklentiye girmeyi bırakmalı insan
YanıtlaSil‘’Onun adına daha güzelleri hazırlanıyordu oysa‘’ ne güzel, insan umutla doluyor🙌🏻
YanıtlaSilEllerinize sağlık..
YanıtlaSilİnsan baktı ve yanıldı.
YanıtlaSilBaktı ama göremedi sandı..
İnsan acele olanı istiyor dedi Rab. Acele olanı ve kendi nefsinde olanı.
Oysa en iyisi işleniyordu ilmek ilmek göremedi..
Baktı ama göremedi sandı.
Göremediysem orda yok diye hayıflandı..
Rabbinden ne kadar eminsin?
YanıtlaSilOnun adaletinden, Habir oluşundan, rezzaklığından, merhametinden…
Ah insan… çok aceleci insan… Anda sonuç beklerken yanıldı ve unuttu O’nun her şeyi gözettiğini…