Şiraze Kaymadan

“Şirazeniz kaymadan, dengede olmak, hayatın her alanında dengede olmak çok önemli çocuklar. Size anlattıklarımdan sadece bir şeyi aklınıza kazımak istiyorsanız; bu olsun. Ne yapıyor olursanız olun dengeyi kaçırmamaya çalışın. Kaçırır gibi oldunuz mu tekrar dengeye gelmek için uğraşın. Oradan yürüyüp gitmeyin. Hayatta her an yeniden dengeye gelmek için şansınız var. Bunu unutmayın.”

Üniversitedeki hocasının bu sözleri son zamanlarda aklına sıkça geliyordu Nihal’in. Yaşadığı hastalık hayatta dengenin önemini ona iliklerine kadar anlamasını sağlamıştı. Son birkaç aydır kulaklarındaki kristallerin yerinden oynaması yüzünden düz yolda bile yürüyemez olmuştu. Dik durmakta, hareket etmekte çok zorlanıyordu. En ufak bir hareket için bile vücudun dengeye ihtiyacı vardı. O denge sarsılınca hiçbir şey eskisi gibi olmuyordu. 

“Acaba hayatımın başka yerlerinde de denge kaybı var mı?” diye kendi kendine düşünürken telefonu çaldı. Arayan yakın arkadaşı Begüm’dü. “Senin bu halini, hastalığını gördükçe, dengenin hayatımızdaki önemini irdelemeye başladım. Hiç düşünmemişim dengenin bozulduğunda insanı bu kadar etkileyeceğini, hayatın alt üst olacağını.” 

“Ayağa kalkıp dengemi sağlayamadığımda, bu kadar basit bir şeyi nasıl yapamadığımı düşündüm.” diye yanıtladı Nihal. “Yeni doğmuş bebek gibiyim, yalpalaya yalpalaya en başa döndüm. Dengenin önemini daha iyi anladım. Acaba hayatta başka nerelerde dengemizi kaybediyoruz diye sordum sonra kendime. Hele şimdi hayatım bu kadar zorlaşmışken, başka nerelerde zorlandım? O zorlanmalarımın altında bu denge kaybı var mıydı? Dengeyi, şirazeyi kaydırdım mı?”

“Ne kadar çok problemlerle mücadele ettik birlikte yıllarca. Şimdi düşününce onların arasında  dengeyle ilişki olan var mıydı acaba? Dengeyi bozduğumuz zamanlar nerelerdeydi? ”

“İnsan geçmişini irdeleyince sorularının cevaplarını da bulmaya başlıyor. Yıllar öncesine kadar bile gidebiliyor bazen, oradaki sorunun cevabını bulabiliyor. Lisede yakın arkadaşım vardı Kübra, bahsetmiştim sana onunla olan problemimizden. Onunla olan ilişkimizde mesela bariz bir denge kayması vardı. Hep Kübra derdini anlatır, benimle ilgili bir şey sormaz, pek de ilgilenmezdi. Hep onun derdiyle dertlenirdik. Hatta evimizin bir ferdi gibi olmuş, ailem onu kızları gibi görmeye başlamışlardı. Sonra birden hiç yoktan bir sebeple yıllar süren bu dostluk bitivermişti. Belli ki dengemiz kaymış. Eski halimizden eser yok. Çok üzülürdüm ilk zamanlar ama sonraları her şeyin bir sebebi olduğunu, hiç kimsenin bizim hayatımızda kalıcı olmadığını anladım.”

“Sen anlattıkça  iş ve ev arasındaki dengeleri koruyamamam geldi. Bundan önceki işime, iş buldum diye sevinerek balıklama atlamıştım. Sonra benden istediklerinin insanüstü bir performans olduğunu anladım. Ta ki evdekiler bana isyan edene kadar. Akşam geç saatlere kadar çalışıyordum buna rağmen iş yetişmiyordu bir türlü. Hafta sonu eve iş getiriyor, çalışmaya devam ediyordum. Eşim artık söylenmeye başlamıştı “Bu kadar çalışman normal değil,” diyordu. Ben ise yıllar sonra iş bulduğum için bu halimden şikayetçi değildim. 

Sonra artık hem vücudum sinyaller vermeye başladı hem de çocuklar. Çocuklarla yeterince ilgilenemiyor, veli toplantılarını her seferinde kaçırıyordum. Gideceğim deyip gidemiyordum, hep bir işim çıkıyordu. Sonra fark ettim ki çocukların performansları düşmeye, arkadaş çevreleri değişmeye başlamış. Bu işte bir dengesizlik var deyip nerde hata yaptığımı düşünmeye başladım. İş yaşantımı, çalışma saatlerimi aşırılığa götürmüştüm. Onu tekrar olması gereken seviyeye, dengeye getirdiğimde, orta yolu tutturduğumda hayatım tekrar rayına girdi. ” 

“Ne güzel söyledin orta yolu tutturabilmek...  Biz hep EN iyi olmak istiyoruz. Ama bu dünyada kaç tane şeyde EN olabiliriz ki? Ömrümüzün yettiği kaç tane EN vardır ki? Aile yaşantımızda, iş yaşantımızda, arkadaş ilişkilerimizde daha bir çok alanda dengeleri korumanın yolu, kıvamı yakalayabilmek. Neyi aşırılığa götürürsek orada hayat bize arıza çıkarıyor. Dengenin önemini dengeleri kaybetmeden anlayabilmek… İnsan bazen bunu geç fark edebiliyor hayatta.” 

&

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, gerçeklikle beslenen bir strateji ilmidir.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi; insanın gerçek amacını amaç edinmiştir…

Kim Kimdir ile başlayan, İlişkilerde Ustalık ve Başarı Psikolojisi ile devam eden programları; insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.

"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, 

En büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi. 

Aynadaki kişi...

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!" 

Yahya Hamurcu