Balonu Tutan Şey

Kaçmak problemi çözer mi? “Artık evlenme yaşın geldi kızım.” dedi babası. 

Aslı hiç oralı bile olmadı, aklı fikri nasıl yapsam da üniversiteyi kazansam sorusunun cevabındaydı.  

Rüstem şehrin ileri gelen ailelerinden birinin oğluydu, okumaya pek merakı yoktu. Aslında hayatında çalışmayla pek işi yoktu.

Bu zamana kadar babasının gölgesinde, bir eli yağda bir eli baldaydı. Yıllar geçmesine rağmen, bir işin ucundan tutmamıştı. Ne okulla ilgilenmişti ne de babasının ticaretiyle. Günden güne iyice faydasız, insanlara yük olan bir hale gelmişti. Ne ailesi ne akrabaları ne tanıdıkları memnun değildi Rüstem’den. Bu sorunla baş edemeyen ailesi çözümü evlendirmekte bulmuştu. Gelin adayı olarak da Aslı'yı seçmişlerdi.

Anne ve babası Rüstem’le evlenme işini sonunda Aslı'ya açıklamışlardı fakat cevap, bekledikleri gibi olmamıştı. Aslı'nın evlenmeye pek de niyeti yoktu. İleride niyeti olsa bile bu kişi Rüstem değildi.

Bir yandan ailesinin bitmek bilmeyen ısrarları bir yandan Rüstem’in saygısızca “Benimle evleneceksin!” sözleri Aslı'yı çok bunaltmıştı. Tek çareyi evden ayrılıp yalnız başına bir hayat kurmakta buldu. Hiç kimseye söylemeden, daha önce gitmediğim bir şehre giderim, hem çalışıp hem okurum diye düşünüyordu. Sonra da üniversiteyi kazanıp, aradan birkaç yıl geçtikten sonra da döner ailemin gönlünü alırım diyordu. Gece herkes uyurken valizini hazırladı, sabah erkenden kimse uyanmadan evden ayrıldı. 

Oturdukları bölgede yazın turistlere manzarayı göstermek için kullanılan gezi balonları vardı. Bazen de turistleri bir yere taşımak için kullanıyorlardı. Aslı, izini kaybettirmek için belli bir yere kadar balonla gitmeye karar verdi ve bir turist grubunun arasına dahil oldu. Yanında geceden hazırladığı eşyalarıyla, turistlerle hep birlikte balona bindiler. Balon havalandı, bir süre gittikten sonra birden duraksadı. Biraz sarsıldı balon. Görevliler havaya bakıyor, sonra aşağıya bakıyor, aralarında bir şeyler konuşuyorlardı. Sonra balonu uçuran görevli, içeride olan bazı şeyleri aşağıya atmaya başladı.  Birden Aslı’nın bavuluna gözü takıldı ve bavulu da aşağıya atması gerektiğini söyledi.

Aslı öyle kalakaldı görevlinin gözlerine baktı ve hiçbir şey söyleyemedi. O bakarken bavulu aşağıya atıldı bile. Sanki Aslı’nın yüreğinden de bir şeyler kopup gitmişti bavulla birlikte. Daha eşyalarından bile ayrılamıyorken, ailesinden nasıl ayrılacaktı? Yalnız yaşamak dediği şey için, ailesinden vazgeçmesi gerektiğini şu an anlıyordu ve bunu yapacak gücü olmadığını da…

İnsanoğlu bir şeyi ister istemesine ama bir şeylerden de vazgeçmesi gerektiğini fark edemez.

Üniversiteye gitmek ister ama ailesinden vazgeçemez.

İşe girmek ister ama boş zamanlarından vazgeçemez.

Evlenmek ister ama bekarlıktan vazgeçemez.

Çocuk ister ama evdeki sessizlikten vazgeçemez.

Emekli olmak ister ama çalışırken aldığı maaştan vazgeçemez.

Yaş almak, DENEYİMLİ olmak ister ama gençliğinden vazgeçemez.

Hastalanınca acılardan kurtulmak ister, ölümü bile göze alır ama geride bırakacaklarından vazgeçemez.

Kaçmak problemi çözer mi?

Oysa Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki; Her seçim bir vazgeçiştir.

Peki o zaman insan, neyden vazgeçip neyden vazgeçmemeli? Bu sorunun cevabı çok önemli.

Çünkü, ancak doğru vazgeçişler;

Bir üst lige geçmeye,

Adım adım güçlenmeye,

Yanlışa yanlış diyebilmeye,

Doğru yolda dimdik yürüyebilmeye, 

Balonu uçurabilmeye bir sebeptir. 

&

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, gerçeklikle beslenen bir strateji ilmidir.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi; insanın gerçek amacını amaç edinmiştir…

Kim Kimdir ile başlayan, İlişkilerde Ustalık ve Başarı Psikolojisi ile devam eden programları; insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.

"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, 

En büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi. 

Aynadaki kişi...

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!" 

Yahya Hamurcu