Tencere Kapak

Sonunda tencere kapağını bulmuştu... Saat gece yarısını geçmişti ve herkes uyumuştu. “Yine sadece ben uyuyamadım” diye düşündü Nisan. Hava almak istedi, balkona çıktı ama araba gürültülerini duymaktan sıkıldı ve başını göğe kaldırdı. Yıldızları bile göremiyordu. Bu karanlık gökyüzünü  ne kadar da çok normalleştirdiğini fark etti, ta ki köyündeki gökyüzüne bakana dek. 

Çok değil aylar öncesiydi. Gökyüzüne öylesine baktığında yıldızları görüp hayran kalmıştı. Gündüz bulutlarla süsleniyor, gece ise ışıl ışıl. Şehrin ortasında karanlıklar içinde ışık göremediği gibi, Caner ile ilişkisinde de göremiyordu. Oysa ne çok ihtiyacı vardı bir yıldız pırıltısına…

 Ve Nisan içine güzel bir nefes çekemeden yatağına doğru yavaşça gitti. Eşine baktı, sözleri gözlerine dolarak. On beş yıl olmuştu Caner ile yolları kesişeli. 

Oysa ne kadar güzel başlamıştı her şey. 

Tam da Kenan Doğulu’nun dediği gibi: Tencere kapak:)

Hafif tebessüm etti ve daha sonra hemen tebessümü yerçekimine yenik düştü ve suratı asıldı. 

Şimdi her şey çok farklıydı.

Nasılsın sorusunu duymayalı öyle uzun zaman olmuştu ki…

Caner en son ne zaman hediye almıştı?

Ne zaman Nisan’ın derdini dinlemişti?

Ne zaman aynı yolda olduklarını hissettirmişti?

Ne zamandır aynı yöne bakmıyorlardı?

Aynı çatının altında olmak aynı yolda olmak mıdır?

Aynı yastığa baş koymak aynı duygulara sahip olmak mıdır?

Değil…

Nisan’ın konuşmak istediği konular artık zaman aşımına uğrayıp etkisizleşiyordu birer birer…

Her bahaneyle Caner’i aramak için saniyelerle yarışan Nisan’ın, artık cümleleri tükenmişti.

Ve aklındaki sorularla uykuya daldı. 

Nasıl oldu da her şey tersine döndü? 

Nasıl oldu da hiç tanıyamamışım?

Nasıl oldu da birbirimizi görmek için can atarken şimdi birbirimiz yok gibi yaşıyoruz?

Nasıl oldu da bu kadar önemsizleştirdi beni ve içimdekileri?

Sorular cevapsız değil…

İnsanlar değişir, bazen de hedefleri doğrultusunda dönüşürler. 

Bu hayatta ilişkiler de hareket halindedir. 

İnişler ve çıkışlar vardır. 

Bazen her şey tersine dönebilir, bazen o denge uzun süre bozulmaz. 

Bazen on beş yıl da geçse de her şey ilk zamanki gibidir.

Bazen de üç yıl geçer ve artık hiç istemediğiniz bir noktadasınızdır.

İlişkilerin de bir işleyişi var.  “Sonunda kapağımı buldum” derken, “Böyle kapak olmaz olsun” demek için hangi yollardan geçiliyor? “İyi ki”lerle dolu bir ilişki için hangi duraklarda durmak gerekiyor? Her aşamadaki duygular, tepkiler, hediyeleşmeler, konuşmalar çok farklı. Her hikaye mutlu sonla bitmiyor ama her insan mutlu olmak için o kişiyle bir öyküye başlıyor veya o öyküden ayrılıyor. 

İlişkiler yasasıyla insan, ilişkilerine yön verebiliyor aynı zaman da yön de alabiliyor. İnişleri çıkışları daha kontrollü yapabiliyor. 

Yani ilişkilerin ehliyeti yasasını bilmekten geçiyor…

&

Deneyimsel Tasarım Öğretisi, gerçeklikle beslenen bir strateji ilmidir.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi; insanın gerçek amacını amaç edinmiştir…

Kim Kimdir ile başlayan, İlişkilerde Ustalık ve Başarı Psikolojisi ile devam eden programları; insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.

"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, 

En büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi. 

Aynadaki kişi...

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!" 

Yahya Hamurcu