Tembel olunca hareket durur. ‘Olmuyor bir türlü olmuyor’ diye
söylendi öfkeyle, elindeki işi bir türlü istediği gibi olmuyordu.
Her şeyi bıraktı bir kenara umutsuzlukla, yok dedi ben bunu yapamayacağım…
Vazgeçiyordu bir işten daha… Bırakıp başka şeylere yöneldi, arkasından da pes etti, yapamayacağına kendini inandırarak.
İşte insanın başladığı bir işteki vazgeçme öyküsü böyle
başlıyordu,
Hep en iyisini isteyerek,
İstediğim gibi olmuyor diyerek…
Kendine merhamet etmeyerek…
YARATICI bile ondan mükemmel olmasını istemezken mükemmel olmaya çalışarak.
Her seferinde mükemmel olmaya çalıştıkça, mükemmel olmadığı gösterilecekti ona.
Keşke bilseydi insan.
İnsanı yavaşlatan şey de buydu aslında, mükemmel olmaya çalışmak
‘Ben yaparsam en iyisini yaparım yoksa hiç yapmam’ demek
Asimetriye takılmak, mükemmel olacağım diye en simetrik olanı istemek
Oysa doğada bile her şey asimetrikti ve öyle olduğu için güzeldi.
Bu yüzden değil mi zaten tembelleşmen?
Bu yüzden değil mi zaten üzerindeki ölü toprağını atamaman?
Bu yüzden değil mi hareketsizliğin, durağanlığın?
Sana gerçeği gizleyenin, seni kandırmak isteyenin oyunu bu,
Mükemmele gözünü dikmeni sağlayarak hedefi büyütmek.
Yazık ki…
Hedef büyüyünce de andaki hareket küçülüyordu…
Sonra da diyorsun ki ‘Ben bunu nasıl yapacağım, yapamam ki!’
Ahh ne büyük illüzyon
En iyisini yapacağım diyerek hiçbir şey yapamamak!
Tembelliğin öyküsü başlıyordu işte…
Hatırla, Her Çok Azdan Olur
Evet elbette büyük olsun hedefin.
Ama önce günlük küçük hedeflerle daha büyük olana varılır unutma.
Aşama aşama gidilir…
Adım adım yaklaşılır büyük olana.
O küçümsediğin küçükler birleşerek büyüğü oluşturur yani.
Okyanuslar, az olanın, damlaların birleşmesi
değil midir?
Ve ulaştıkça her küçük hedefe bir üstünü yapma hak edişin olur.
Daha güçlü ve marifetli olduğun için.
Evet elbette hedefin büyük olsun.
Ama kısa vadeli ve küçük hedefler koy ki önce o büyük hedefe ulaşabilesin.
Direk büyük hedefe ulaşmak, birden en büyüğü istemek…
Daha yürüyemezken atletizm yarışına katılmaya çalışmak yorar seni ve kolay vazgeçersin.
Üstelik bunu sürekli yaptıkça da ustalaşır sende vazgeçmek.
Bir süre sonra daha harekete bile geçmeden, davranışa bile dönüşmeden, düşünce
aşamasında vazgeçersin…
Ve sonra düşünmeyi de bırakırsın…
Ve çabuk vazgeçtiğin için de tembelleşirsin.
Tembelleştiğinde de hareket durur.
Hareket durursa bozulursun,
Durgun göllerin dibinin yosun tutması gibi…
Hem de hiç farkında bile olmadan olur bu.
Bozulursan da,
Bir yerdeki bozulma, hayatının her yerine yayılmaya başlar bir virüs gibi,
Sadece bir yerde kalmaz.
Nasıl geldin bu aşamaya bir bak.
Oysa mükemmel olmaya çalışıyordun.
Seni geliştiren o hatalara tahammülün yoktu ya hani.
Bak sonucu nerelere varıyor…
Hareketli Olana Yön Verilir
O zaman hareketi durdurma
Hedefi küçült
Adım, adım git
Ama git…
Yeter ki git…
Ve unutma!
Yavaş gitmekten değil durmaktan kork,
Durmaktan kork…
&
Başlamak bitirmenin yarısıdır. Kaleminize sağlık
YanıtlaSil"Her Çok Azdan Olur." Bu cümleyi ilk duyduğumda çok da inanmamıştım.
YanıtlaSilSonra hayatım da bir çok kez doğru olduğuna şahit oldum. Azı küçümsemeden hemen o işe azcık da olsa başlamak dağ gibi işi eritiyor. Kesin bilgi yayalım 🙂
Bir hocam demişti ki duran arabayı hareket ettirmek, hareket halindeki hızlandırmaktan çok çok daha zordur. Ne haklı ....
YanıtlaSil“Oluyorsa dört dörtlük olsun, tam olsun ya da hiç!” diyenler için, ne güzel anlatmışsınız…
YanıtlaSil“Hatırla, Her Çok Azdan Olur!”
Teşekkürler 😊
Öpmeye bir yerden başlamak gerek diye biten bir fıkra var.:) Bu topraklarda fıkramız bile hareket başlatan👌Hareketi başlatmak, azı küçümsememek, çoğa bakıp gözü korkmamak ne kadar öenmli🏃🏼♀️
YanıtlaSilBen bir şey yaparsam mükemmel yaparım demek hiçbir şey yapmamak demekmiş. Hayatta mükemmellik diye bir şey yokken ben nasıl mükemmel olabilirim ki? Mükemmel olmaya çalışmak insanın kendi kendine zulmetmesiymiş. Hata yapabileceğimizi kabul ederek harekete başlayabilmek nasip olsun 🌼
YanıtlaSilİnsanın vazgeçmesi, vazgeçişin sebebi, aşamaları ve sonucu o kadar güzel anlatılmış ki…
YanıtlaSil“Bak sonucu nerelere varıyor?” :)
İnsanın koyduğu hedefe ulaşabilmesi ve bu hedefe ulaşırken karşılaşacağı problemler ne güzel özetlenmiş💐 kaleminize sağlık🌺
YanıtlaSilaz hic yoktan iyidir (sadece bir adim, bir hareket, bir gayret insani nerelere goturebilir) 😇🙏🏿✨
YanıtlaSilEmeklerinize sağlık. Ne kadar güzel anlatılmış. Adım adım. O kadar güzel bir yazı olmuş ki, resmen kendi aşamalarımı gördüm. ALLAH razı olsun. Birçok kişinin yaşadığı problemi böyle somutlaştırmak aynı zamanda ümit de var ediyor. Neyle karşılaşacağımızı bilirsek ona göre dikkat de edebiliriz.
YanıtlaSilEn büyük zaafımız tembellik. Düşüncelerimizin yönlendirmesine izin vererek. Bu düşünceler daha çok tembellik üzerine, çalışmak üzerine değil. Hep bir kaçış Kendi zincirlerimizi kırmadığımız için
YanıtlaSilİşleyen Demir ışıldar 🙂
YanıtlaSilTembelliğin öyküsünü çalışkanlığın öyküsüne dönüştürecek motivasyonu ne hoş aktarmışsınız maaşAllah 😇
YanıtlaSilElimizden gelenin en iyisini yapmakla mükemmeliği birbirine karıştırdığımızda durağanlaşıyoruz..
YanıtlaSilMotoru hiç soğutmadan yola devam edebilmek ne kıymetli...
YanıtlaSilBenden kim bekliyor mükemmel olmamı 🤔
YanıtlaSilKaç gol attığının ne önemi var?
Uyan ! Kendi kalene gol atıyorsun 😊
Küçük adımlarla ilerlemek büyük adımların sesi 👏🏻
YanıtlaSilHareketsiz ömür boş ömür... Hareket olmasa vücutta organlar hiç çalışmamış olurdu... Hayatta hiç problem, üzüntü, mutluluk olmamış olurdu. Gerçekten hareket var, nerede hareketin olacagini seçtiğimiz aşamalar da var... Tembellesme! Ama hareketin için de doğru bir yön ve yöntem belirle
YanıtlaSilMükemmelleşmeye çalıştıkça kendini kusursuzlaştırma çabası insanlığın ve hep aynı oyuna düşme yetersizlik. Durmayıp, herşeye her yere yetişme çabası olmadan minik minik bi başlasak.
YanıtlaSilYemeğimiz koca bir tabak ama lokma lokma yiyoruz. Hedefimiz de aynı şekilde lokma lokma yemeliyiz.
YanıtlaSilHer tuğla çalışmaya devam eden ustanın elinde duvar olur, bahçe olur, ev olur…
YanıtlaSilYaşayan her insan sabah olduğunda güne uyanır. Güne uyanan bir insan olup da o gün zihninde hiçbir işinin olmaması, çok insan için cazip bir hayal... Oysa çok acı bir sahne. Güne uyanmış ama hiçbir işe yaramıyor, yapacak bir işi, verecek bir faydası yok. Olsa ne olur, olmasa ne olur... Öldüğünde geride boşluğu kalmayan insan... Sadece yükü gitmiş... "Ver yiyeyim, ört yatayım" derler halk arasında bu tipler için. Allah korusun... Amaçsızlık çok acı bir şey...
YanıtlaSilNe kadar güzel anlatılmış. Ne yazık ki insan mükemmel yapmaya çalıştıkça birşeyleri, kendi ayağına kendisinin pranga taktığını farketmiyor. O mükemmel olsun isteği ayağına dolanıp hareketine engel oluyor. Hiç birşey yapamaz hale geliyor insan. Bunu birebir yaşamış biri olarak bu konuya değinilmiş olmasına cok teşekkür ederim...
YanıtlaSilBasite disipline olmakta zorlanan çoğunluk gibi kendimi buldum yazınızda :) Ne kadar güzel ve faydalı stratejiler var yazınızda. Teşekkürler.
YanıtlaSilAz az ama süreklilik… Kaplumbağayı finale taşıyan çokluk değil, süreklilikti…
YanıtlaSilBebekler aklıma geldi:) mini mini ilerlerler yürüyebilmek için çok düşerler ama pes etmezler ve sonunda bi bakarsınız yürümek ne ki evde atletizm şampiyonu var sanki🥳
YanıtlaSilİnsan başlamak için hep en uygun anı bekler, ha şimdi ha yarın ha birazdan ha öteki gün... Size bir haberim var o "ha" lar hiç bitmez bir an önce harekete geç 🏃♀️🏃♂️
YanıtlaSilBir işi bitirince başka ise koyulmak
YanıtlaSilMeğer tembel olmak hedefsiz olmaktanmış..
YanıtlaSilNe çok ufkum açıldı bu ilimle tanışalı... birşeyleri mükemmel yapmak isterken hayatın bütününü kaçırdığım günler olmuş meğer...kibirin en garip hali meğer “ya hep ,ya hiç” demekmiş... hep de yok hiç de oysa , sen patikandan ayrılma, orta yolu bulmak yeterli ve gayet konforlu imiş ...
YanıtlaSilTembelleri vurdumduymaz zannederdik. Meğer mükemmelliyetçi de olabilirlermiş. Ya hep ya hiç gibi. Hiç böyle düşünmemiştim 🤔
YanıtlaSilKüçük başla yavaş yavaş başla yavaş yavaş düzelir veya bozulur. çivinin ucuyla gir. 1000 kilometrelik bir yola bile bir adım ile başlanır. Minicik damlalar damlalar oluşturur Okyanusu... bütün bunları bilir de insan
YanıtlaSilhep büyük olmak ister
Girecekse büyük girmek ister
boğulacaksa büyük denizde boğulmak ister
en büyük olmak ister...
hatta olduğundan büyük görünmek ister
O yüzden ayakları üzerinde yükselir...
Teşekkürler ne güzel anlatmışsınız insanın kendinden bile vazgeçeceği noktaya giden sürecini.
Hareketi olana yon verilir... yavas ama emin adimlarla, hedefle ilerlemek insanin isini cok kolaylastiriyor.
YanıtlaSilSana gerçeği gizleyenin seni kandırmaya çalışanın oyunu bu…👍🏿👏🏿
YanıtlaSilPeki. Başlamak için kağıtları çantadan çıkaracağım. Defteri de masaya koyup kapağını açacağım sadece.
YanıtlaSilHayatta durağanlık yokmuş demek ki...
YanıtlaSilTesekkurler
YanıtlaSilNe güzel bir yazı olmuş, düşüncenize sağlık…🌺
YanıtlaSilBitirdiğimiz, noktayı koyduğumuz anları hatırlayalım
Ümidi, çıkış ipini kestiğimiz yerler
Halbuki keşke azını yapmaya razı olabilseydik
O zaman devam edebilirdik işte….
Hareket bereket getirir demiş eskiler, işte tam da burada anlatılanları görerek demiş olsalar… Hele bir yola çık, bir kollarını sıva yeterki pes etme insanoğlu… yeter ki hedefin dününden iyi olmak olsun, mükemmel olmak değil…
YanıtlaSilHayatta her şey hareket halindeyken insanın durması onu geriye düşürür hep. Kesin bilgi yayalım:)
YanıtlaSilİnsan sonuca odaklandığında daha yaşamadıgı bir olayın sonucunu düşünüp acı çekeceğini zannedip o hareketi bir türlü başlatamaz ama bir bilse bununda gerçeği gizleyen hilebazın bir oyunu olduğunu, o hisse rağmen bir adım atsa kendiside şaşıracak kendisine " eee ben bunu yapabiliyormuşum neden bu kadar korktum ki diyebilecek" kaleminize sağlık👏
YanıtlaSilBir kaç kez okuduğum faydalı bir yazı olmuş, ellerinize sağlık 🌼
YanıtlaSil“Damlaya damlaya göl olur” sözünün orijini burasıymış meğerse, küçük ama sürekli adımlar :)
YanıtlaSil👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻✨
YanıtlaSilKaleminize sağlık🌺 Nasılda güzel anlatmışsınız bozulmanın aşamalarını. Basite disipline olmanın hayatımızın her aşamasında kullanacağımız ne önemli bir Strateji olduğunu.
YanıtlaSilHer çok azdan meydana gelir. Hayatın içinde ne çok gerçeklik sunulmuş ama görmüyoruz gerçekten. Beş kilo süt bir kaşık yoğurtla yoğurda dönüşüyor. Bebek önce ümekliyor sonra yürüyor. Basite disipline olmak hayat kurtarır diyorum. Az çoğun mayasıdır 🤍
YanıtlaSilDamlalardır okyanusları oluşturan, minik, basit ama sürekli olan....
YanıtlaSilBir şeye başlamak için bile ‘herşeyin tam olmasını’ bekledim yıllarca, o tam olmadı ben de başlayamadım. “Ya mükemmel olacak, ya da hiç yapmam daha iyi” yanılgısına düştüm.. Yazanın kalemine sağlık, bu yazı bana ışık oldu 👏
YanıtlaSilSurekliliktir bizi hedefe en ivmeli yaklastiran
YanıtlaSil"Ama önce günlük küçük hedeflerle daha büyük olana varılır unutma".. 👏🏻👏🏻
YanıtlaSilHata yapmaktan korkunca, hareket durur ve işte tembelliğin öyküsü böyle başlar....
YanıtlaSilTembelligin Yolculugu ne güzel anlatılmış...
YanıtlaSilİlk adımı atmak.. çok çok önemli. Emeğinize sağlık.
YanıtlaSilKaleminize yüreğinize sağlık :))
YanıtlaSilÇok iyi anlatılmış... her insanın okuması gereken bir yazıdır bu...
Kaleminize yüreginize sağlık :))
YanıtlaSilDurum çok iyi anlatılmış..
her insanın okuması gereken bir makaledir bu..
Elinize sağlık. Güzel bir yazı olmuş.
YanıtlaSil1 adım atmak, 15 dakika erken kalkıp güne başlamak, küçücük bir hareket günler, aylar sonra insana nasıl da hız katar… Hedefini böl, parçala ve hedefe doğru bir hareket başlat :) kaleminize sağlık…
YanıtlaSilVurgun yemek gibi mükemmeli ararken aşağı doğru ivme kazanmak. O kadar güzel noktalara değinilmiş ki. Elinize emeğinize sağlık.
YanıtlaSilAzı kucumsememek adım adım merdiven merdiven çıkmak emeğinize saglik
YanıtlaSil