Bir annem vardı benim;
Benim için tüm zorluklara katlanan…
Beni büyüten, yetiştiren…
Ne zaman başım sıkışsa soluğu yanında aldığım,
Bana doğruyu yanlışı öğreten…
Bir babam vardı benim;
Yaş aldıkça biraz daha yakınlaştığım...
Gözümdeki tek kahramanım…
Evimizin direği, tıpkı bir ağacın gövdesi gibi…
Kardeşlerim vardı benim; aynı evde yaşadığım,
Yemeğimi paylaştığım, birlikte uyuduğum…
Arkadaşlarım vardı benim; beraber top oynadığım,
Birlikte hoşça vakit geçirdiğim…
Kimi zaman atıştığım, ama birlikte büyüdüğüm...
Şimdi yoklar yanımda, her taraf yangın yeri;
Evimiz, vatanımız, yurdumuz...
Ne istediler ailemizden?
Yakınlarımızdan, bizden?
Evimizden, bahçemizden, toprağımızdan, vatanımızdan?
Bir şehir neden bombalanır?
Dünyanın neresinde olursa olsun, insan insana neden zulmeder?
Bir çocuğa, bir kadına, bir erkeğe neden zarar verir?
Bir kediye, köpeğe ya da bir ağaca nasıl kıyabilir?
Bir ağacı yeşertmeye çalışmak varken...
Ya da kanadı kırık bir kuşu iyileştirmeye çalışmak dururken...
İnsan güçlendikçe zalimleşmeye başlıyormuş meğer, merhamet edecek bir kalbi yoksa...
Ne kadar anlatmaya çalışsan da anlamıyormuş, kalbi katılaştıysa.
Gözü görmez kulağı duymaz oluyormuş, dünya da ayaklansa.
İnsan kaybettiğinde insanlığını,
Hissetmez o masum çocukların titreyişini...
Ateş ona dost görünür.
Anlamaz, anlayamaz artık senin ne dediğini...
Duyurmak istersin sesini, gücünün bombalara yetmeyeceğini bile bile.
Gücün yetmez evet ama tarafını belli edersin.
İbrahim'in ateşine su taşıyan karınca misali.
Karınca da biliyordu bir damla su ile o ateşi söndüremeyeceğini...
Bir damla su o ateşi söndürmezdi ama o ateşi kimin söndüreceğinden emindi…
&
İnsan yaratıcısını unutunca ne kadar kaybolurmuş hep beraber gördük. Tabii kimileri gördü… yaratanı bilince sınırını bilen insanın yaratanını unutunca sınırsızlığını bildi… ve böylece dünya yaşanamaz bir hal aldı
YanıtlaSilAllah’ım doğru tarafta olup, doğru tepkileri verebilmeyi nasip eylesin
YanıtlaSilİnsandan beklenen sadece sebep oluşturmak...
YanıtlaSilBir insan nasıl merhametsiz olur?
YanıtlaSilKendini Yaratanı unuttuğunda...
Kalbindekini iyice açığa çıkarsın diye bu yaptıklarını yapmasına izin vereni unuttuğunda... O izin vermese adım bile atamayacağını bilselerdi keşke...
Gücün yetmez bilirsin ama yine de vazgecmezsin... İşte asıl güç
YanıtlaSilKüçüklüğünü küçümseyip, kendine engel olmayanlardan olmak ümidiyle... Kaleminize sağlık...
YanıtlaSilKim olduğumuzu kendimiz seçiyoruz, zalimin yanında yada mazlumun, umut vari yada umudunu kaybeden…
YanıtlaSilİnsan seçim yapar, Ya faydasına ya da zararına. İnsan dönüşür, Ya alime ya da cahile. İnsan yönünü tayin eder, Ya siyaha ya da beyaza.
YanıtlaSilDolayısıyla asla ortada kalmazsın.
Ya iyilerlesindir.. Ya da kötülerlesindir..
Tarafını belli etmek ve sebep olusturabilenlerden olmak dileğiyle. Kaleminize sağlık 🌸
YanıtlaSilİnsanda bakılan sonuç değil hangi yönde ne sebepler oluşturduğu… doğru sebepler oluşturup gerçek tarafta yönünü belli edenlerden olmak dileğiyle… Kaleminize sağlık🌺
YanıtlaSilKaleminize sağlık. 💐
YanıtlaSilİnsanlığımızı kaybetmeden, vicdanımızı susturmamak, seçimlerimizi haktan, doğrudan, yapabilmek, ümidiyle…
Tek olmak yalnız olmak değildir
YanıtlaSilİnsan güçlendikçe zalimleşmeye başlıyormuş meğer... Oysa ki merhametin varsa güç zalimleştirmez insanı... Merhameti EN BÜYÜK olana sığındık... O tuzak kuranların en hayırlısıdır... kaleminize sağlık...
YanıtlaSilİnsanın vicdan sesi nasıl da kısılabiliyormuş meğer...
YanıtlaSilkalbi nasıl da taş kesiliyormuş... İnsan işte eşiği çok geniş olan...
Kimisinin yüreği dağlanırken kiminin yüreği hissetmez olabiliyormuş...
YH şöyle demişti bir keresinde; Kafirde ne zaman olmuş merhamet? Bu cümleyi hatırladım yazıyı okuyunca. Gerçekten kâfir kafirliğini vicdansızca yapacak, inananlar da inandığını yapacak... Bir karınca da olsa ağzında suyla, bir çocuk da olsa elinde taşla... Kâfirin elinde çok imkan var da, inananda yok. Baktığını gördüğünden ibaret sanırsan öyle gibi...
YanıtlaSilBir bakarsın o suyla Nemrut'un ateşi söner, bir taşla bazen birinin gözü çıkar, bazen o taş arkadan gelen taş yağmurunun habercisidir... Kimbilir... Sahnenin sahibi karar verecek...
"İnsan güçlendikçe zalimleşmeye başlıyormuş meğer, merhamet edecek bir kalbi yoksa..." Çok doğru bir tespit... Teşekkür ederiz
YanıtlaSilKötülük hep var olacak, hiç bitmeyecek… Peki, benim tarafım hangisi?
YanıtlaSil