Asya yine bilgisayarın karşısında geçmiş, gündemi takip etmek için her zamanki siteleri arama motoruna yazıyordu. “Ayyy bu sitelerin de yarısından çoğu reklam dolu. Habere tam basacakken reklama basıveriyorsun. Sonra onu kapat bunu kapat bir sürü sayfa çıkıyor. O yüzden tıklayacağın yeri doğru tıklamalısın.” dedi kendi kendine…
“Eeee gündemi takip etmek önemli canım… Kim kiminle nerede neler yapıyor lazım insana!” Ne lazımsa…
Tam doğru yere tıkladım derken, içeriden koşa koşa “anneeeeee” diye seslenen bir Arif! Sen misin “Doğru tuşa basacağım?” diyen! Tak diye bir vurdu, ekran gitti. Bas şimdi bakalım doğru yere…
Asya “Sakinim sakinim” dese de sinirleri iyice bozuldu. Telefonu geçen gün kırılmıştı. Şimdi bilgisayar da gitti. Televizyon desen Arif ona da bir terlik fırlatmıştı.. :)
Asya, kendini çok soyutlanmış hissetti teknolojik hiçbir şey kalmayınca yanında…
Arif’i ayağında sallarken okumak için kütüphaneden bir kitap aldı. Kitabın içinden bir taş düştü. Tam taşı almak için eğilirken bir baktı, taşa yapışık bir kağıt var. Taşla birlikte aldı kağıdı, oturdu yere. Ayağında sallarken Arif’i, kağıdı okumaya başladı…
İnsan…
Unutan…
Hatırlaması gerekirken,
Hatrındakini de unutan…
Sahi neyi unutan?
Sevdiklerini?
Kendini?
Gerçeğini?
Sahi insan neyi unuttu?
Nereden geldiğini?
Neden dünyada olduğunu?
Nereye gitmek istediğini?
İnsan amacını unuttu…
Sahi neydi amacını unutturan?
Kariyeri?
Serveti?
O kız?
O adam?
Sahi neydi insanı diğer yaratılmışlardan farklı kılan?
Sadece seçim…
İrade…
Seçim hakkı…
Seçimdir;
insanı varmak istediğine ulaştıran…
Ya da
varmak istemesi gerekeni unutturan…
Peki neyi seçmeli insan?
Sevdiklerini?
Kendini?
Gerçeği?
Peki neye varır seçimiyle insan?
Sevdiğine?
Nefsine?
RAB bine…?
Neyden vazgeçer insan?
Kim için vazgeçer insan?
Neden vazgeçer insan?
Peki vazgeçebiliyor mu insan?
Servetinden,
Kariyerinden,
O kızdan,
O adamdan…
Neyden vazgeçiyor insan, ne için?
Vadedilen sonsuz mutluluğu insana unutturan hangi seçimi?
Hangi seçimiyle neyi kaybetti de neyi kazandı insan?
O zaman…
İnsan oturup düşünmeli…
İnsan kendini bilmeli…
İnsan haddini bilmeli…
İnsan hatırlamalı,
Unutmaması gerekeni…
Amacını unutmadan, vazgeçişlerini gerçeğe göre yapabilmek ümidiyle…
Asya’ya bir sakinlik çökmüştü. Arif uykuya dalmasına rağmen hala sallıyordu ayakları… Her gün gündem adı altında insanların hayatlarını merak ettiği için utandı biraz. “Bu hayattaki amacım ne?” diye sordu kendi kendine. Bir taş nelere kadirdi. Soru da güzel soruydu…
Bir taş, insanın bu hayattaki varoluş amacını hatırlatabilir miydi?
Sahi senin bu hayattaki amacın ne?
&
Farkındalık sağlayan makale için teşekkür ederim. İnsan an ve an hatırlamalı neden bu dünyaya geldiğini. Sorgulatan hatırlatan. Kalbinize sağlık 🫶
YanıtlaSilİnsana amacını bir taş hatırlatabilir miydi? 🤍
YanıtlaSilGerçekten de sürekli hatirlamamiz gerekiyor amacimizi. Kaleminize sağlık...
YanıtlaSilGönlünüze ve kaleminize sağlık . Çok güzel bir içerik ; düşündürüp , bilinç açan, yaşam amacını gözden geçirten bir yazı olmuş . , hatırlatma taşını da unutan bir canlı , insan çünkü…. Yaşamın amacını bulduysak , ona sıkı sıkı sarılıp , bırakmadan yol almalıyız .
YanıtlaSilİnsanı tekrar kendine getiren amaçlarını ve nedenlerini düşündüren bir yazı olmuş kaleminize sağlık🌿
YanıtlaSilAmacını unutmadan vazgecislerini gercege gore yapabilme ümidiyle..kaleminize sağlık
YanıtlaSilKaleminize sağlık. 💐
YanıtlaSilYeter ki insan farkına varıp amacına yönelik hatırlamayı seçsin. Doğruyu-yanlışı, faydayı-zararı, iyiyi-kötüyü hatırlayıp doğru kıyaslamayı yaparak, onu dününden iyiye götürecek gerçeği seçebilsin, hayatına alabilsin.
Çok teşekkürler.🥹🍃
Güzel bir hatırlatma, kaleminize sağlık 🌸🤲
YanıtlaSilİnsan hatırlamalı unutmaması gerekeni... Öyle öz öyle güzel bir cümle ki bu. Her daim amacını yaka iğnesi gibi kalbinde taşıyabilenlerden olmak duası ile 🤲 Kaleminize sağlık
YanıtlaSilİnsan amacından uzaklaşınca neyi neden seçmesi gerektiği ile sağlam amacı yoksa kolay unutabiliyor. Ne mutlu hatırlatana ne mutlu hatırlayana…
YanıtlaSilSahi neydi bizim bu dünyaya geliş amacımız, hepimizin durup düşünmesi gereken ve hayatı ona göre yaşamamız gereken en önemli kısım... Doğru amacı bulabilen lerden olalım inşallah, kaleminize sağlık
YanıtlaSilGerçeği çok da uzaklarda aramamak gerek, bazen kitabına düşen bir taş hatırlatır onu sana bazen yaşadığın bir olay veya şahit olduğun bir öykü..
YanıtlaSilGerçek bu muhakkak hatırlatır kendini
Mesele ben ne kadar anlıyorum 🥲
Kaleminize, algınıza sağlık 🌺
Hoşça kalın💫😊
İnsan hayattın koşturması ile oyalanırken unutuyor amacını seçimlerinin önemini farkındalık oluşturan çok güzel bir yazı teşekkürler
YanıtlaSilİnsan unutan
YanıtlaSilHatırlaması gerekirken, bu hayatta beni tatmine ulaştıracak şey nedir?Lüks bir ev, lüks bir araba mı… Elde ettiğimiz somutluklar arttıkça tatmin elimizden gidiyordu…O halde hayattaki gerçek amacını hatırla…İlim yap gerçeği bul…Gerçek amacın için yorul, gerçek amacın için fedakarlık yap…
Ellerinize sağlık 💐
YanıtlaSilHer an hatırlamak bir şeyleri, o farkındalıkta olabilmek ne kıymetli..
İnsan hatırlamaya çalışan :((
YanıtlaSilEllerinize saglık
Sahi senin bu hayattaki amacın ne?💫💫💫
YanıtlaSilNe için neyi kaybediyoruz! Bu yazıda bize hatırlattı teşekkürler
YanıtlaSilBir taş bir insana varoluş amacını hatırlatabilir mi?
YanıtlaSilEllerinize sağlık ☘️
YanıtlaSilBir sesi bir kokuyu bir görüntüyü hatırlamak için saatlerce düşünürde insan .Ne için yaşadığını unutuverir insan.
Çok teşekkürler yazı için. Unutmuştum yine hatırladım. İnsan işte unutup duruyoruz. Böyle yazıları okuyunca tekrar tekrar hatırlıyoruz demek ki son nefese kadar okumaya devam .
YanıtlaSilBazen o taşı en yakınımız atar da anlayamayız "Hatırlatma taşı " olduğunu "uyan" der "amacına uyan"...
YanıtlaSilNe güzel yazmışsınız. Bana neler hatırlattı neler…
YanıtlaSil🤍
YanıtlaSilAmacı olmayan insanın oradan oraya savruluşu o kadar yorucu ki
YanıtlaSilEllerinize sağlık 🌸
YanıtlaSilKaleminize sağlık.. İyilikleri hatırlamak dileğiyle
YanıtlaSilHatırlatıcılar da unutturucular da var insan hayatında... Birine yaklaştıkça diğeri şeffaflaşıyor, sesi kısılıyor... Peki neydi yaklaştırıp uzaklaştıran?
YanıtlaSilAh o taşı alıp göğsüne basan o insan…
YanıtlaSilKaleminize sağlık…
YanıtlaSilNeydi o amacı unutturan 😔 çok acı insan nasılda kıymetli olanı kıymetsizle takas ediyor…. Hiç farkında olmadan
YanıtlaSilİnsan unutan insan, düşünmeyen insan.
YanıtlaSilÇok güzel bir yazı, düşündürdü Asya'yı düşündürdüğü gibi beni de...
YanıtlaSilKaleminize sağlık. Gerçekleri hatırlamak dileği ile...
YanıtlaSil